Mooie dikke billen

Zo'n 25 jaar geleden was ik op een feestje bij mijn opa en oma Serkei. Wat de gelegenheid precies was, weet ik niet meer. Wel weet ik nog dat er om mijn oma heen een rij -soort- tantes uit Suriname zat. Ik stond voor ze, zal een jaar of 11 geweest zijn en kampte uiteraard met iets als een opkomende puberonzekerheid. 'Ze is wit (wiiiiiit)' zei een van de dames. 'Dat meisje is mager (maaaaager)', vulde een ander aan. 'Mara kom eens hier', zei mijn oma. Ik liep naar haar toe, ze draaide me om en tikte op mijn kont. 'Maar ze heeft wel billen!', zei mijn oma gedecideerd en liefkozend. Dat heb ik altijd onthouden: ik heb wel billen! Mager en wit ben ik overigens allang niet meer.

Ik heb billen? Mi mars! De mensen hier (een groot deel) hebben pas billen! Daar kun je vanuit allerlei perspectieven iets over zeggen, weet ik. Ik verklaar het even vanuit het Nederlandse perspectief. Het best moeilijk gezond boodschappen te doen. De gemiddelde supermarkt, die voor 99% in handen is van Chinese-Surinamers, verkoopt weinig vers. Eieren en brood dat lang houdbaar is. C'est ca. Verder is alles geïmporteerd, ingeblikt en ingevroren. Bovendien zijn de supermarkten relatief duur. Vele malen goedkoper zijn de KFC's, MacDonalds en andere frituurketens.

Langs de JFK Highway die je van het vliegveld naar de stad brengt, staan er om de 100 meter mensen die zelfverbouwd fruit verkopen. De manier om in eigen onderhoud te voorzien. Ik vraag me af of dat lukt (rendabel voelt als een verkeerd woord in deze context), het is te hopen. Dat fruit bereikt de supermarkten en ons toeristen niet.

(Even terzijde: de maximale snelheid op de highway is 50 km per uur. Boetes voor te hard rijden worden daarentegen zelden uitgedeeld. Het schijnt zelfs dat nog nooit iemand een boete heeft gekregen met de flitspalen die her en der staan.)

Vers vlees en brood zijn verkrijgbaar, maar niet binnen handbereik. Ik dacht ergens een komkommer gekocht te hebben, maar dat bleek een bittere sopropo. Samengevat: het is moeilijk om vers eten te verkrijgen. Daar komt bij dat je hier in dit klimaat ontzettend veel zin krijgt in ijskoude, synthetisch gekleurde, mierzoete softdrinks! En 30 minuten bewegen.. dat is op de voor mij gewone manier, best heel moeilijk. Je doet hier simpelweg niet veel fietsend of lopend. En van dit alles bij elkaar: krijg je hele mooie dikke billen! Al heb ik het idee dat de suiker (zo'n kilo) zich bij mij vooral op mijn buik gevestigd heeft, zonde.

Wat moet je hier wel doen? Lekker buiten de deur eten! Dat spekt de economie, in plaats van jezelf, is binnen handbereik, geeft geen gedoe en is echt genieten. Overal waar we geweest zijn was het eten heerlijk, vers, meer dan betaalbaar en waren de mensen gastvrij. Idyllisch was het eten aan de Suriname rivier in Domburg en sfeervol bij Zus & Zo met uitzicht op de Palmentuin. Bij Zus & Zo zijn we vrijdagavond zeker te vinden, want dan hebben ze daar live muziek.