'Het lijkt me wel vet om de jungle in te gaan'

Als je naar je moedersland gaat, is de meestgestelde vraag: ga je dan op familiebezoek? Het antwoord daarop nee. Want ik heb hier geen familie meer. En als de bestemming Suriname is, staat met stip op nummer twee de vraag: Ga je dan ook de jungle in? Ook deze vraag heb ik ontkennend beantwoord.

Want, ik hou niet van de jungle. Niet van wilde dieren, klein of groot. Niet van giftige dieren. En niet van dieren die iets van de hiervoor genoemde kenmerken combineren met vliegen, springen of kruipen. Jingles daarentegen, daar hou ik wel van. Op de radio of van die spelletjesautomaten (snackbars, laat). Zo heb ik het bijzondere, vind ik zelf, vermogen ontwikkeld om de Triviant-jingle perfect na te doen. Maar dit geheel terzijde.

Gaandeweg deze reis kwamen we mensen tegen. Een man in het vliegtuig die al 30 jaar elke zomer naar Suriname gaat. Zijn ouders en die van zijn vrouw wonen hier in Paramaribo. Vorig jaar is hij toch maar eens een paar dagen met zijn zoons de jungle in gegaan. En dat beviel ze wel. Al was het maar omdat ze even niet op familiebezoek hoefden. 'Ik zal deze vakantie blij zijn als ik een dag rust heb', verzuchtte hij. Reisagent Orange Tours bood best aantrekkelijke trips aan en op de boot over de Commewijne spraken we mensen die voor de 'full Surinam experience' gingen en 'daar hoort de jungle echt bij'. Dus toen ik de kinderen zo'n week geleden vroeg wat ze hier nog wilden doen en Tiemen zei: 'Het lijkt me wel vet om de jungle in te gaan', waren we overstag. Met mate.

We ontdekten dat je, als je op het juiste moment vanaf de weg ergens linksaf het bos in rijdt en de auto eens flink laat werken op een hobbelige 'weg', het Bergendal Eco & Cultural River Resort vindt. Een oude plantage: 'Het resort bevindt zich in de natuurlijke omgeving van het tropische regenwoud en biedt een prachtig rivieruitzicht waardoor gasten volop kunnen genieten van de rust en vreedzame sfeer', aldus de website. En aangezien het Brokopondo-meer nog op ons beperkte to do-lijstje stond en best wel een stuk rijden is, hebben we het plan opgevat (en uitgevoerd) op de route naar Brokopondo bij Bergendal te overnachten.

Kort resumé:
- Luxe huisje met uitzicht op de Surinamerivier: heel mooi.
- 's Avonds in stikdonker de weg naar dat huisje terugvinden, wat niet direct lukt, maar wel diep in de schotels van de ogen van een aapje kijken: matig.
- Boottocht over de Surinamerivier langs transmigratiedorpen (google) met kundige en hartelijke gids Astrid: bijzonder en aan te raden.
- Troebel zwembad waar je een lepel rechtop in kunt laten staan: duidelijk minder.
- Pompoensoep met 'kip': Smakelijk. Maar dit was zeker geen kip! Na drie weken '50 shades of kep' ben ik een connaisseur.
- Hospitality is wel het wachtwoord van de WiFi van het resort, maar van het niveau Judeska (youtube): onbeskoft.
- Insectenverzameling ('dood vind ik ze het leukst') van Valentijn: super cool!
- Kajakken van Ronald, Tiemen en Elin: de Belgen waren sneller.
- Nachtrust: 1-0 voor de brulapen
- De jungle = check!

We keerden met veel plezier terug naar ons comfortabele appartement in Paramaribo. Via het machtige Brokopondo en na een lunchstop aan de waterkant van Domburg.

En nu staan de koffers klaar om terug te keren naar ons vaderland. Ook Valentijn, hij mist zijn mobiele telefoon.